17-02-2011

جوابی نامه‌که‌ت





ئازیزه‌که‌م، هه‌ناسه‌که‌م ،شیرینه‌که‌م، به‌ ڕاستی خۆشه‌ویست ترینی له‌ لام و دڵنیات ده‌که‌مه‌وه‌ به‌ به‌ هیچ شێوه‌یه‌ک ناتوانن مۆمی 
خۆشه‌ویستیمان بکۆژێننه‌وه‌، ئه‌وه‌ی که‌ من له‌ تۆ و خۆشه‌ویستیی تۆ فێر بووم وام لێ ئه‌کات که‌ چۆک بۆ هیچ گیان له‌به‌رێک دانه‌ده‌م . دڵنیا به‌ له‌وه‌ی که‌ هه‌تا هه‌تایه‌ من و تۆ پێکه‌وه‌ ئه‌بین و ته‌نانه‌ت خواش ناتوانێ له‌ یه‌کتر جیامان بکاته‌وه‌ .کاتێک بیر له‌ تۆ و خۆشه‌ویستیی تۆ ده‌که‌م که‌ چۆن ماڵی وێران و تاریکی دڵمی ڕوون کرده‌وه‌ و بیابانی وشک و بێ ئاوی سینه‌می کرد به‌ گوڵستانێک هێزیکی بێ سنوورم له‌ لایه‌ن ئه‌و خۆشه‌ویستیه‌ پێ ئه‌به‌خشرێ که‌ وام لی ئه‌کا به‌رامبه‌ر هه‌موو ناخۆشیه‌کان بوه‌ستم تا ئه‌و ڕۆژه‌ بگات که‌ له‌ ئامیزت بگرم و به ماچ تۆڵه‌ی ئه‌م هه‌موو ئه‌و ته‌نیاییه‌ی خۆمان بکه‌مه‌وه‌. تۆڵه‌ی ئه‌و هه‌موو ڕۆژه‌ که‌ ئه‌مانتوانی پێکه‌وه‌ بین و نه‌یانهێشت.تۆڵه‌ی ئه‌و هه‌موو کاته‌ی که‌ تامه‌زرۆی بیستنی ده‌نگت بووم و بیستنی ده‌نگت لێم قه‌ده‌غه‌ بوو، تۆڵه‌ی ئه‌و کاتانه‌ی که‌ مناڵه‌ بچکۆله‌که‌ی دڵم ده‌گریا و هاواری ده‌کرد و تۆی ده‌ویست و من نه‌مده‌توانی بۆ چرکه‌یه‌کیش خۆشیی له‌ گه‌ڵ تۆ بوونی پێ ببه‌خشم.




خۆشم ئه‌وێی و به‌ هه‌موو دونیات ناگۆڕمه‌وه‌، هه‌تا هه‌تایه‌ خۆشه‌ویست ترینمی و دڵنیات ده‌که‌مه‌وه‌ ته‌نانه‌ت مه‌رگیش ناتوانی تۆم لی جیا بکاته‌وه‌. مردن له‌ گه‌ڵ تۆ و بۆ خۆشه‌ویستیی تۆم زۆر پێ خۆشتره‌ له‌ ژیانی بی تۆیی

Geen opmerkingen:

Een reactie posten